Bazı hikâyeler vardır, basit bir nesneyle başlar ama derin bir iç yolculuğa dönüşür. Benim bugün anlatmak istediğim hikâye de onlardan biri — bir avuç “kalsiyum karbonatlı kum”un insan ilişkilerine, dengeye ve anlayışa nasıl ayna tuttuğunun hikâyesi. Belki siz de bu satırları okurken kendi hayatınızda dengeyi nasıl kurduğunuzu hatırlarsınız. Kumsaldaki Diyalog: Bir Kadın, Bir Erkek ve Kalsiyum Karbonatlı Kum Bir yaz akşamıydı. Güneş batarken deniz kıyısında, iki insan sessizce yan yana oturuyordu. Elif, denize bakarak parmaklarının arasındaki beyaz kumları inceliyordu. Mert ise elindeki küçük laboratuvar kabında kumu analiz ediyordu — ikisi de aynı maddeye bakıyor ama farklı şeyler görüyordu. “Elif,” dedi…
6 Yorum